Na ongeveer 143 kilo rijst verteerd te hebben, verlaat ik na 174 avontuurlijke reisdagen het mooie, mysterieuze en gastvrije Azië. In een klein half jaar tijd heeft dit continent mijn visie over hoe mensen hun leven lijden aan de andere kant van het aardbolletje totaal veranderd.

Mijn conclusie: 'Geluk is nooit ver weg, als je de lat maar niet te hoog legt... Je kan beter gelukkig zijn met hetgeen je wel hebt bereikt, dan doelen stellen die je nooit zult bereiken.'

Goed, tot zover de wijze les uit het leven van een jonge zwetsende avonturier met lichte oververhittingsverschijnselen. Schrijf de tekst maar op een tegeltje en hang hem aan de muur. Wie weet heb je er ooit wat aan...

Bedankt allemaal voor de goede zorgen over mijn leven tijdens de zware aardbeving en tsunami hier niet ver vandaan bij Japan. Gelukkig heeft het hier in het zuidelijke deel van Azië niet of nauwelijks schade aangericht. Ondanks dat het soms niet ver van ons vandaan is, krijgen we de actualiteiten van wereldformaat niet direct mee. Maar gelukkig met mij niks aan de hand. Hopelijk dat ze in Japan ook wel snel de boel kunnen opbouwen...

Maargoed, nu dus weer even een korte samenvatting van alle highligts van de afgelopen weken in Singapore, Maleisisch Borneo en Indonesië. De afgelopen weken zijn wederom voorbij gevlogen! Het waren onze laatste stappen door Azië... En de avonturen waren weer veelbelovend.

Singapore, een stad van wereldformaat, was de bestemming nadat we Kuala Lumpur verlaten hadden. Een enorm grote stad vol met (voornamelijk blanke) zakenmensen. Het leven was er erg duur (naar verhouding met de rest van Azi ë), dus besloten om snel door te vliegen naar Borneo, waar we in de jungle op zoek gingen naar een grote verzameling wilde dieren. Een 3-daagse riviertrekking in de Sukau jungle leverde ons de volgende dieren op die we in het wild gespot hebben:
- Orang Utans
- Neusapen (Nasalis larvatus) (Komen in het wild alleen nog maar voor op Borneo)
- Makaken
- Olifanten (Een familie van ongeveer twintig olifanten met recent geboren kleintjes)
- Slangen
- Diverse vogels
- Krokodilletje

Na de jungle trekking hadden we ook nog een 2-daagse tour naar Turtle island geboekt. Een unieke ervaring die voor mij echt onvergetelijk was! Elke dag mag er slecht een boot met 12 mensen naar dat eiland waar elke avond de moederschildpadden daar hun eitjes gaan leggen. Op die bewuste avond waren we getuige van een moeder schildpad die 119 eitjes had gelegd op het strand. Om er voor te zorgen dat de eitjes de twee maanden broedtijd overleven, worden alle eitjes direct opgegraven en veilig in een beschermt veldje herbegraven. Op diezefde avond mochten we de uitgekomen baby schildpadjes (waarvan de eitjes ongeveer 2 maanden geleden gelegd waren) een leven geven in de vrije natuur. Een moment om nooit meer te vergeten.. 35 zojuist uit hun ei gekropen schildpadjes, die niet groter waren als 10 cm lang, rennend naar zee op zoek naar een prachtig leven.

Na deze bijzondere momenten vlogen we door naar het laatste Aziatische land van onze trip: Indonesië. Frank kreeg een vriendin van zijn buitenland studie op bezoek en besloot om Indonesië samen met haar te reizen. Waardoor Lotte en ik nu even samen op ontdekkingstocht door Indonesië gingen.

Wauw!!! Wat een gastvrijheid. Er zijn nog veel dingen die terug te koppelen zijn aan de Nederlandse geschiedenis van dit land. Veel locals die basis Nederlandse zinnetjes kennen en proberen altijd daarmee ook enorm behulpzaam te zijn. En producten in de supermarkt die normaal alleen in Nederland te koop zijn. Denk maar eens aan echte hagelslag. Daar heb ik maanden naar verlangd kan ik jullie vertellen :) En eindelijk wordt het beloond. We begonnen in de miljoenenstad Jakarta op het 2e grootste eiland van Indonesië: Java. Jakarta is kort samen te vatten als een grote vieze stad met veel armoede en weinig toerisme. Snel door naar Yogyakarta dus. We bezochten daar twee kennissen van Lotte uit Venray die daar samen voor een half jaar studie verbleven in een vrij luxe guesthouse. Zij lieten ons de beste club van de stad zien. We genoten van een heerlijke avond in een discotheek waar verder alleen lokale jongeren waren. Een prachtig feestje, waarna we onszelf midden in de nacht afkoelden met een verfrissende duik in hun zwembad. Prachtig!

Na Java vlogen we door naar Lombok. Op advies van andere reizigers stukken mooier en minder toeristisch dan Bali. En niets was minder waar! Lombok is een prachtig eiland met goede infrastructuur, prachtige stranden en een geweldige sfeertje. We maakten, zoals altijd, een strakke planning met activiteiten.
Gestart met een 2-daagse trekking naar de prachtige Rinjani vulkaan. Een zware klim van 9,5 kilometer die ons onder begeleiding van een gids en een drager van 600 meter naar 2641 meter hoogte bracht. Dat is dus een heling van 9,5 kilometer met een gemiddelde hellingshoek van ruim 12% (met dank aan mijn wiskunde les uit 3 HAVO over het berekenen van hellingshoeken met de Tangens)
Nadat we aan de top van de krater waren uitgekomen, werder we beloond met een prachtig uitzicht over het vulkaanmeer. Een heldere momment op de middag leverde ons een onbetaalbaar en onwaarschijnijk mooi plaatje op. Nadat mr. Guide en onze drager van alle spullen ter plekke met een pannetje een heerlijke rijstmaaltijd hadden klaargemaakt kropen we vroeg in ons tentje en sliepen we die nacht op de rand van een vulkaankrater. Tja, dat maak je thuis niet elke dag mee...

Na deze zware klim dropen we af naar de onwaarschijnlijk mooie Gili islands (Gili Trawangan, Gili Meno & Gili Air). We sliepen de eerste van onze twee nachten op Gili Air, het kleinste eilandje van deze drie. Een eilandje met een doorsnee van ongeveer 1 kilometer met enkele resort. Gezien het regenseizoen hier in Indonesië net is afgelopen is het nog niet echt hoogseizoen te noemen. Lees: Er was geen man te bekennen. Lotte en ik hadden beide niet zo'n zin om ons geld te besteden aan een duur resort, waardoor we besloten om ergens op het strand te gaan slapen. Geluk bij een ongeluk kwamen we op het rustige deel van het eiland een verlaten bar tegen met een dakterras van ongeveer 100 vierkante meter op 20 meter van de zee. Nog een bredere glimlach verscheen op ons gezicht toen we ook nog twee houten banken ontdekte die vol met kussens lagen. Onze slaapplek was dus geregeld! We genoten van een heerlijk en goedkoop dinertje bij ondergaande zon en zochten lekker op tijd 'ons bedje' maar eens op. We hadden namelijk nog wat rust in te halen met een vulkaantrekking nog vers in de benen.
Na ons gratis nachtje op Gili Air gingen we in de vroege ochtend al weg met een bootje naar Gili Meno. Hier snorkelden we wat visjes bij elkaar en genoten van een heerlijk dagje chillen op het strand. In de middag namen we de boot naar het meest toeristisch eiland van de bekende Gili islands, namelijk Gili Trawangan. De grootste van de drie met veel restaurantjes en relatief goedkope overnachtingsmogelijkheden. Het crashen op het strand van de nacht ervoor was goed bevallen, maar de warme zonnestralen, zoute zee en zand tot in je zwemshort liet ons toch net iets te veel verlangen naar een heerlijke verfrissende douche. Omdat we beide nog wat last hadden van pijntjes in de spieren leek het me wel lekker om ons even te laten verwennen met een heerlijke full-body-massage. Zo gezegd, zo gedaan. Twee uur later lagen we omstebeurt 30 minuutjes te genieten op de massagetafel. Heerlijk, dat scheelt veel!

We verlieten de Gili's en gingen direct door op een 4-daagse boottrip naar Komodo island met eindbestemming Flores. De 4-daagse trip was ronduit uniek te noemen. Er was geen stromend water en de wc bestond uit een typisch Aziatisch gat in de grond. Of in dit geval dus eigenlijk gewoon een gat in de boot. Geen stromend water, betekend geen douche. Wat tot gevolg had dat we ons op alternatieve wijze moesten douchen. Op de tweede dag bezochten we een mooie waterval waaronder we ons gelukkig lekker konden inzepen. Daarnaast sprongen we ook dagelijks even in het water om te snorkelen en spoelden daarmee direct ook even het zweet van ons lichaam af. Op dag drie bezochten we Komodo island. Hier gingen we op zoek naar de wereldberoemde Komodo varaan, beter bekend als de Komodo Dragon. Het is eigenlijk gewoon een hagedis, maar dan eentje die gemiddeld ongeveer 100 kilo weegt en ongeveer 3 meter lang kan worden. Niet echt huisdierwaardig dus ;) Maar wel indrukwekkend. Ze eten buffels, herten en apen.. Dat jullie maar even een beeld hebben tot wat deze beesten in staat zijn.
Naast de Komodo Dragon heb ik onderweg ook nog een mooie dolfijn gespot op zo'n 15 meter afstand. Hij zwom een stukje met ons mee en ging toen hoogstwaarschijnlijk weer verder met zijn zoektocht naar een lekker visje.
We deelden de boot met 10 andere levensgenieters. (Er konden maximaal 20 personen mee op de boot, dus ruimte genoeg gelukkig.) Per toeval zaten er nog vier andere Nederlanders op de boot. Allen op een lange wereldreis, net zoals wij. Het was al snel erg gezellig en we leerden elkaar leuke kaartspelletjes, terwijl we al onze reisavonturen uitwisselden :) Dat was weer even oudhollands genieten mensen ;)
Het eten op de boot was prima verzorgt, maar helaas kwam de rijstmaaltijd variant elke dag meerdere malen terug. Daar schijnt Azië om bekend te staan... Geloof je dat nou? Nu weten de meesten mensen die mij kennen wel dat rijst natuurlijk mijn lievelingsgerecht is, waardoor het elke keer weer genieten was en ik nog vaak ben terug geweest voor een nieuw bordje.. (NOT!) Met mij gelukkig nog wat andere die mijn mening deelden, waardoor bij aankomst op het vaste land na vier dagen een massasprint ontstond naar het eerste en beste pizzarestaurant in het 7000 inwoners tellende dorpje. Gevonden en gepeuzeld kan ik jullie vertellen! Hij smaakte zelden zo lekker als deze! Haha!
Dus mam, als ik terug ben in Nederland... De eerste drie maanden geen rijst voor mij...

We namen afscheid van het reisgezelschap en vlogen de dag erop terug naar Bali. We hebben besloten het toeristische Bali even te laten voor wat het is en er slechts een dagje te blijven. Tja, het leven bestaat uit keuzes maken... Vanuit hier vliegen we morgen al weg naar Darwin, Australie. Om de dag erop meteen weer door te vliegen naar Cairns.

Bij deze wil ik even alle Aziaten bedanken die mijn reis door dit continent helemaal geweldig hebben gemaakt. Hopelijk zijn ze er zelf ook een beetje beter van geworden... Bedankt in ieder geval!

We willen in Cairns een auto gaan huren, waarmee we een soort van vier weken durende road-trip langs de oostkust van Australie omlaag kunnen maken, eindigend in Melbourne. Eindelijk weer auto rijden :O Dat heb ik wel even gemist zeg... Ik kijk er in ieder geval heel erg naar uit!!

Helaas blijven de foto's nog even achter wegen. Ik heb wel een weer een heleboel leuke kiekjes, maar buiten het feit dat de internetverbinding hier in Indonesië niet heel erg sterk is heb ik ook geen ruimte meer voor foto's op mijn Blog. Dus hier ga ik nog even een andere weg voor zoeken... Wordt vervolgd!

De hartelijke groeten aan jullie allemaal daar in het steeds meer opwarmende Nederland.
Geniet van het lentezonnetje en tot snel in mei allemaal.

Liefs en dikke kus.

Op naar Australië

Niels