www.nielszuidamerika.reismee.nl

Hallo allemaal,

Er staat weer een nieuwe reis op het programma.
Vanaf aanstaande donderdag ga ik in 2,5 maand weer een nieuw continent ontdekken.

Dit keer ga ik op zoek naar avonturen in Zuid-Amerika.

Bij een nieuwe reis horen natuurlijk ook weer nieuwe reisverhalen en foto's.
Wil je me wederom volgen?
Ga dan naar www.nielszuidamerika.reismee.nl
En vul dan rechts onderin je emailadres in. Dan krijg je bij nieuwe verhalen of foto's direct een mailtje en blijf je altijd op de hoogte...

Veel plezier!

Groeten

Niels

Deel 10: Home Sweet Home :)

I am back in town!!!
Afgelopen woensdagavond heb ik weer voet op Nederlandse bodem gezet na een fantastische trip naar de andere kant van de wereld.

Om al mijn trouwe meereizende fans hartelijk te danken voor alle leuke en lieve steun die jullie mij de afgelopen 7,5 maand hebben gegeven, trakteer ik jullie bij deze nogmaals op een laatste verhaal.

Het laatste verhaal eindigde een flinke tijd geleden in Azië. Na 6 maanden verlieten we Azië en trokken we naar ´the Pacific´ook wel bekend als het zogenoemde Oceanië. Voor het laatste stuk van onze reis stonden Australië, Nieuw-Zeeland en de Fiji eilanden op het programma.
De shock was groot bij aankomst in Australië! Sinds maanden weer terug in de Westerse beschaving :O Ongelofelijk! Het voelde eigenlijk vreemder als de stap naar Azië. Supermarkten waar echt weer alles verkrijgbaar was... Maar dan voor prijzen die we al in geen maanden meer gezien hadden. Simpele maaltijden en hostels waren gemiddeld 2 tot 3 keer zo duur als dat we gewend waren. Vanuit Cairns planden we onze 22-daagse trip door Australië. We begonnen met een snorkelexcursie naar het wereldberoemde Great Barrier Reef. Vissen en koraal, zo hadden we het nog nooit gezien op onze reis. We maakten op meerdere plekken een stop om hier en daar een uurtje de onderwaterwereld te ontdekken. Na een tijdje snorkelen besloten we even te genieten van het lekkere weer en lieten ons lekker ronddobberen rondom de boot. De wind was vrij sterk en de stroming had ons een stukje verder op richting open water gedreven. We genoten heerlijk van het zonnetje en er leek niks aan de hand. Opeens stond de reddingsboot voor ons om ons op te pikken. De man keek serieus en zei dat we beter snel in de boot klommen omdat het hier gevaarlijk was. We grapten en vroegen of hij ons voor de gek hield. Hij vroeg waar we vandaan kwamen en of we wisten dat we in het gebied van de toch enigszins gevaarlijke tijgerhaai als een lekker stuk vlees aan het dobberen waren. Hij verzocht 'The Dutchies' vriendelijk snel in te stappen en dus klommen we licht geschrokken toch maar in de boot. Omdat we beide aan dezelfde kant klommen kapseisde de boot nog half en viel onze redder in nood zelf nog bijna in het water. Haha! Nadat we even later een stuk verder zelf nog een echte haai gespot hadden, waren we overtuigd van het gevaar en blij nog te leven. Wij, als echte waterliefhebbers (NOT), verkozen toch maar het snorkelgebied dicht bij onze boot. Wat een avontuur weer...

Na deze trip regelden we in Cairns een aantal campers die we voor een verhuurbedrijf binnen enkele dagen terug moesten brengen naar de volgende stad. Voor een symbolisch huurbedrag van slecht $5,- per dag kregen we de meest luxe campers die normaal ongeveer het dertigvoudige kosten per dag. Met een nog een mooi bedrag benzinegeld vergoeding in de zak reden we als trotse koning/koningin in onze elitecamper Zuidwaarts in Australië langs de oostkust. Wat een genot!

Tijdens onze roadtrip langs de Australische oostkust trokken we van stad naar stad en kampeerde we er flink op los. We wisselden tijdens deze trip 3x van camper en genoten van juist de kleine dingen in Australië. Echt veel budget om in dit (naar verhouding met Azië) dure land als een luxe backpacker te leven hadden we niet, maar dit was voor ons totaal geen probleem! We weten inmiddels dat het toch juist de kleine dingen zijn die het doen.

Filmpje pakken in Cairns.
Heerlijke avondwandeling door Brisbane.
Midden in de nacht op een verlaten camping een douche crashen.
Ontbijtje doen op het strand van Surfers Paradise.
Surfpoging in Byron Bay (hippie town bij uitstek!).
Op 'cheaper Tuesday' pizza halen bij Domino's.

We maakten veel kilometers in korte tijd, maar genoten er op los en trokken steeds verder Zuidwaarts richting Sydney. Dit moest weer een momentje van rust worden, maar niets was minder waar... Een vriendin van Lotte studeerde in Sydney en liet ons kennis maken met het nachtleven daar. De sightseeing door Sydney die we gepland hadden voor de erop was daardoor ook erg zwaar! Maar ondanks dat zeer de moeite waard. Een prachtige stad met enorm veel mooie plekjes overal! Naast het wereldberoemde Opera House genoten van een heerlijke wandeltocht langs de mooie haven in de binnenstad en botanische tuinen. Daarnaast was Sydney voor mij een prachtige plek om mijn grote liefde te spotten. De straten waren gevuld met bolides van topniveau. Heerlijke Porsches, dikke BMW's en de machtige R32's en R36's scheurden regelmatig voorbij. (Alleen begrijpelijk voor echte kenners :P) WOW! Mag ik Sydney daarvoor even hartelijk danken!
Na een dagje Blue Mountains national park vlogen we naar Adelaide voor het laatste stuk. We reden door de ‘Outback' van Australië en via de ‘Great Ocean Road' kwamen we uiteindelijk uit in Melbourne. De laatste 2000 kilometer reden we in een Hyundai Getz. (De campers waren helaas niet beschikbaar, dus pech voor ons...) Maargoed, vervoer is vervoer, dus in deze uitvergrote broodtrommel op wielen reden we door de uitgestrekte binnenlanden van Australië. Werkelijk geen mens te bekennen. Dorpjes lagen soms meer dan 300 kilometer uit elkaar. Een volle tank was dus wel nodig voordat we verder reden. Het kon soms flink afkoelen daar down under, dus soms sliepen we in onze auto of in de tent ergens net buiten een dorpje. Hoogtepunt (of toppunt, net hoe het noemen wilt) was de overnachting in een dorpje van zo'n 200 inwoners. De tank was nagenoeg leeg en het was donker, dus geen mogelijkheden meer om op zoek te gaan naar benzine. In het dorpje was een public camping spot met toiletgebouw. Het was flink afgekoeld buiten en om onszelf maar weer op te vouwen in de auto slapen had ook niet echt onze voorkeur. Nadat we onze tanden hadden gepoetst in het toilet/douche gebouw ontdekte we de mega grote invalide douche/toilet combi... Het was er brandschoon (waarschijnlijk weinig invaliditeit in dat dorp te bekennen) en besloten onze tent hier op te zetten. Zo gezegd zo gedaan en een half uur later lagen we in onze slaapzakjes op de matjes in onze tent, opgezet in een invalidentoilet ergens down under. Hahaha. We hadden het niet meer van het lachen en hebben een heerlijke nacht geslapen.! Warm, droog en een privé toilet naast onze tent. Gratis en voor niets uiteraard. Wat wil je nog meer...?

Ondertussen hadden we ook afscheid genomen van onze reismaat Frank en na alle avonturen in Australië trokken Lotte en ik samen verder richting het fabelachtige Nieuw-Zeeland. Vanuit de hoofdstad Wellington reden we dwars over het Noordereiland richting Auckland. We reden van national park naar national park en beleefde de natuur van top tot teen. Halverwege stopten we in de kiwi hoofdstad van Nieuw-Zeeland, Te Puke. Wie kent het niet... We stopten bij een kwekerij waar ze jaarlijks 90% van de wereldwijde export produceren. Hier worden op jaarbasis zo'n 100 miljoen kratten kiwi's verwerkt naar 62 verschillende landen (voornamelijk Europa). We werden blij gemaakt met een tour door de kiwivelden en werden achteraf nog beloond met een proeverij van kiwi's en kiwi likeurtjes. Je kunt het zo gek niet bedenken toch...

Het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland volgde. Vanuit het zwaar getroffen Christchurch maakten we een loop van 2000 kilometer. De chaos in Christchurch zelf was schokkend. De hele binnenstad is al sinds februari van dit jaar afgesloten voor iedereen. Huizen en gebouwen staan op instorten en er vinden nog dagelijks naschokken plaats. Zelf zijn we nog wakker gemaakt door een grote naschok van 5.4 op de schaal van Richter. Heel raar op dit van dichtbij mee te maken! Wel heel ernstig voor de lokale bevolking. Alles kwijt! Damn, dat gun je toch niemand...

We vervolgden onze trip via het Abel Tasman National park en via de Frans Joseph en Fox glacier kwamen we uit in Queenstown. Bekend om haar extreme sporten zoals skiën, wildwater raften en bungeejumpen. Sinds dag 1 van mijn reis heb ik al geroepen in Queenstown de hoogte en vetste bungeejump wil gaan maken.
En de tekst op de website liegt er niet om:
'De echte dare devils gaan voor de nieuwste aanwinst onder de bungee jumps: The Nevis Highwire. Boven de Nevis River is een kabel gespannen die 380 meter overbrugt waar een gondel aan bungelt. Op 134 meter hoogte. En daar kun jij vanaf springen met een snelheid van 128 km per uur! Hier heb je een vrije val van maar liefst 8.4 seconden. Dit is een van de hoogste bungee jumps ter wereld, dus als je durft...'

Dat leek me wel wat, dus boekte ik deze knaller als soort van afsluiting van mijn reis. Een heerlijke ervaring die ik nooit meer ga vergeten! De foto's die ik erbij heb gekregen zijn schrikbarend geweldig. Op het randje van een 134 meter diepe afgrond... En dan komt het water opeens wel heel dichtbij... Do I need say more???

Voordat we terug richting huis gingen wilden we nog even onze bruine huid bijkleuren en vlogen we voor onze laatste week van de reis naar de heerlijke Fiji eilanden. Vanuit Nadi boekten we een boottrip naar het tropische eiland Mana en naar Sonaisali island. Op Fiji besloten we voor de laatste keer alle facetten van het backpacken uit de kast te halen. In Nadi kozen we een goedkoop hostel waar we verbleven. Op het eiland Mana hebben een nachtje in onze tent geslapen en besloten de nacht erop onder een adembenemende sterrenhemel samen in een hangmat in slaap te vallen. Wat een heerlijk moment! :O Het laatste stukje budget dat we nog over hadden wilden we goed besteden en hadden daarom voor onze laatste 3 nachtjes een 5* resort uitgekozen. Even helemaal tot rust komen voordat we de halve wereldbol rond moeten voor onze terugvlucht.

Fiji was het einde van het avontuur en vanuit hier begon onze lange terugreis naar Nederland. Vanuit hier vlogen we terug naar Christchurch airport (4 uur). Na een overnachting op de luchthaven hadden we een driedubbele vlucht via Melbourne en Singapore naar Bangkok (14,5 uur). Tot onze grote ergernis is onze tas tijdens een van deze stopovers blijven hangen en dus niet in Bangkok aangekomen. Na flink stennis gemaakt te hebben bij de meest slechtste luchtvaartmaatschappij op aarde (Jetstar Tip: boek daar NOOIT een vlucht mee, want service kennen ze daar echt niet!) hebben we uiteindelijk zonder tas het vliegveld verlaten. De stopover in Bangkok was onze laatste kans op nog even optimaal van cheap Azië te profiteren en dat lieten we niet aan onze neus voorbij gaan. Ondanks dat we na alle commotie pas laat op de avond in Bangkok aankwamen, hebben we toch nog even flink wat kunnen rondshoppen daar. En daarbij onszelf nog even verwend met een uur heerlijke oliemassage! We waren zo goed als klaar om naar huis te gaan.. (Zonder tas!)

Niemand wist wanneer we naar huis zouden komen. Half mei had ik een paar keer geroepen, maar wilde het lekker vaag houden, zodat de verrassing des te groter zou zijn. Ik had het alleen Daan verteld, die me graag wilde ophalen in Dusseldorf. De vlucht van Bangkok naar Dusseldorf (12 uur) verliep goed en om iets over 7 in de avond stap ik samen met Lotte door de douane richting de uitgang.

Tja, als je mensen wil verrassen zijn er altijd een aantal mensen slimmer en wordt je teruggepakt met je eigen verrassing. Zo werd ik verblijd met niet alleen Daan, maar ook Fanny stond me op te wachten met onze gezamenlijke mascotte onder haar arm: Winnie de Pooh (A) Schattig! Goed, het ‘welkom thuis' gevoel was in ieder geval heerlijk!
We liepen de parkeergarage in en hier werd ik voor een tweede keer verrast doordat de taxi toch net iets anders was als ik in gedachte had. Een superdikke Audi A5 Cabrio stond te wachten... Bliep Bliep, in plaats van de oude vertrouwde (maar kleine) VW polo die in mijn zicht stond knipperde de lampen van een bloedmooie Audi :D De terugrit was één groot feest, zoals je misschien wel kan voorstellen :) Hartelijk dank voor mijn maat Daan! (de mafkees:P)

Nadat we de ouders van Lotte flink hadden verrast, werd het tijd om ze thuis maar eens flink op de kast te jagen. Zo rond de klok van 9 uur 's avonds kwam ik door de achterdeur binnen, waarna de gezichten binnen boekdelen spraken. Totaal in shock hadden ze mij nog niet verwacht en was de verrassing groot!
Wat een heerlijk moment! Geweldig. Na zo'n 7,5 maand eindelijk weer thuis. Oud en vertrouwd was het gevoel... Niet vreemd, maar wel enorm raar. Met een flinke reis van zo'n 30,5 uur in 2 dagen en dus een verkapte jetlag in de benen was het heerlijk om weer thuis op de bank te zitten.

Nou lieve mensen, hier eindigt het avontuur voor nu. Plannen voor nabije toekomst worden al weer gemaakt, maar hierover later vast meer.

Super Super Super bedankt voor alle lieve leuke en aardige reacties in de afgelopen 220 reisdagen. Het was me een waar genoegen jullie op de hoogte te houdenvan al mijn avonturen en belevenissen in de afgelopen maanden.

Hele dikke kus en tot snel allemaal!

Niels
@ Home again

P.S. Mijn tas is inmiddels gevonden in Singapore en zal binnenkort worden nagestuurd naar Nederland. Dus gelukkig kunnen alle stinkende kleren na 7,5 maand eindelijk weer eens fatsoenlijk gewassen worden. Haha!

Ter afsluiting heb ik een lijstje met leuke feitjes en weetjes gemaakt over de afgelopen reis:

Start: 04-10-2010
Eind: 11-05-2011
Duur: 220 dagen
Continenten: Azië en Oceanië
Landen bezocht: 17
Rusland, Mongolië, China, Hongkong, Macau, Nepal, India, Thailand, Laos, Vietnam, Cambodja, Maleisië, Singapore, Indonesië, Australië, Nieuw-Zeeland en Fiji.
Land langste gebleven: China (34 dagen)
Stad langste gebleven: Bangkok (14 dagen)

Vluchten: 18
Inentingen: 9
Visa: 22
Stempels in paspoort: 35

Afstand afgelegd home2home: 84.681 kilometer (De wereld rond is 40.000 kilometer)
- Waarvan per vliegtuig: 44.459 kilometer
- Waarvan per trein: 21.235 kilometer
- Waarvan per bus/boot/auto/scooter: 18.987 kilometer

Funny facts

Kiwi's: 118
Pizza's: 45
IJsjes: 121
Zonnebrillen gekocht: 3

Rijst/Noodle maaltijden: Te véél!
In aanraking geweest met politie/overheid/douane: 7
- Onofficiële waarschuwingen: 4
- Officiële waarschuwingen: 1
- Boetes: 1

Gehuurde scooters: 9
Topsnelheid scooter: 105 km/h
Gehuurde auto's/campers: 4 / 3
Grootste camper: 7,21m lang / 3,25m hoog / 2,26m breed
Kleinste auto: Perodua Kancil 600cc, 31PK
Grootste auto: Toyota Granvia 3400cc V6, 183PK

Gebruikte maandlenzen: 25
Kilo's afgevallen: 10 kg
Favoriete liedje: Dynamite - Tiao Cruz
Georganiseerde excursies: 15
Duurste excursie: Tibet tour € 565,-
Gelezen boeken: 2
Nachten op airports geslapen: 9
Avondjes stappen: 18
Meest warme temperatuur: 40 graden (Zuid Thailand, Ko Phi Phi)
Meest koude temperatuur: -15 graden (Mount Everest base camp)
Hoogste plek: 5545 meter - Mount Everest base camp
Bezochte tempels: 38
Bijna dood ervaringen: 5
Verzonden smsjes: 43
Ontvangen smsjes: 86
Langst gereden afstand zonder gas te geven: 9,0 kilometer (berg af in Nieuw-Zeeland)
Favoriete dier op reis: Panda
Meest gestelde vraag op reis: 'Wat voor dag is het eigenlijk vandaag?'
Volgeschreven dagboekjes: 5
Gekochte nieuwe kledingstukken: 32
Wildplassen: Gemiddeld 1x per dag
Langste rit met openbaar vervoer: 48 uur van Chengdu naar Lhasa (China)
Aantal geslikte malariapillen: 25 (25 weken lang)

Extreme sporten:
- Kitesurfen
- Bungeejumpen

Meest gebruikte spullen:
- Slotjes tas
- Kiwischep

Minst gebruikte spullen:
- Muskietennet
- Paraplu
- EHBO pakketje

Bergtrekkingen: 4
- Maclehose trail (Hongkong)
- Mount Everest Base camp (Tibet, China)
- Anapurna Himalaya trekking (Nepal)
- Rinjani vulkaan trekking (Lombok, Indonesië)

Aantal keer ziekgeweest: 7
- Hoogteziekte (Tibet, China)
- Oorontsteking (Pattaya, Thailand)
- Ooglidontsteking (Miri, Borneo, Maleisië)
- Verkoudheidjes (4x)

Bijnamen:
- Brownie
- Snackbek
- Kiwi
- Milo
- Smekkie
- Avonturier

BEDANKT ALLEMAAL!!!!!!

Foto's: Indonesie en Australie

Lieve mensen,

Heb even tijd gevonden om wat foto's van de laatste weken up te loaden.
Omdat ik geen ruimte meer heb op mijn weblog, heb ik een andere manier gevonden om ze onlineaan jullie te kunnen laten zien.

De foto's van Indonesie zijn hier terug te vinden en de foto's van australie hier.
(Klik opbovenstaandelinkjes en de foto's verschijnen in een nieuw tabblad)

Veel kijkplezier!

Groeten
xx

Niels

Deel 9: Einde van het rijstfestijn! Genoeg rijst gegeten voor de rest van mijn leven... (Singapore, Borneo-Maleisië, Indonesië)

Na ongeveer 143 kilo rijst verteerd te hebben, verlaat ik na 174 avontuurlijke reisdagen het mooie, mysterieuze en gastvrije Azië. In een klein half jaar tijd heeft dit continent mijn visie over hoe mensen hun leven lijden aan de andere kant van het aardbolletje totaal veranderd.

Mijn conclusie: 'Geluk is nooit ver weg, als je de lat maar niet te hoog legt... Je kan beter gelukkig zijn met hetgeen je wel hebt bereikt, dan doelen stellen die je nooit zult bereiken.'

Goed, tot zover de wijze les uit het leven van een jonge zwetsende avonturier met lichte oververhittingsverschijnselen. Schrijf de tekst maar op een tegeltje en hang hem aan de muur. Wie weet heb je er ooit wat aan...

Bedankt allemaal voor de goede zorgen over mijn leven tijdens de zware aardbeving en tsunami hier niet ver vandaan bij Japan. Gelukkig heeft het hier in het zuidelijke deel van Azië niet of nauwelijks schade aangericht. Ondanks dat het soms niet ver van ons vandaan is, krijgen we de actualiteiten van wereldformaat niet direct mee. Maar gelukkig met mij niks aan de hand. Hopelijk dat ze in Japan ook wel snel de boel kunnen opbouwen...

Maargoed, nu dus weer even een korte samenvatting van alle highligts van de afgelopen weken in Singapore, Maleisisch Borneo en Indonesië. De afgelopen weken zijn wederom voorbij gevlogen! Het waren onze laatste stappen door Azië... En de avonturen waren weer veelbelovend.

Singapore, een stad van wereldformaat, was de bestemming nadat we Kuala Lumpur verlaten hadden. Een enorm grote stad vol met (voornamelijk blanke) zakenmensen. Het leven was er erg duur (naar verhouding met de rest van Azi ë), dus besloten om snel door te vliegen naar Borneo, waar we in de jungle op zoek gingen naar een grote verzameling wilde dieren. Een 3-daagse riviertrekking in de Sukau jungle leverde ons de volgende dieren op die we in het wild gespot hebben:
- Orang Utans
- Neusapen (Nasalis larvatus) (Komen in het wild alleen nog maar voor op Borneo)
- Makaken
- Olifanten (Een familie van ongeveer twintig olifanten met recent geboren kleintjes)
- Slangen
- Diverse vogels
- Krokodilletje

Na de jungle trekking hadden we ook nog een 2-daagse tour naar Turtle island geboekt. Een unieke ervaring die voor mij echt onvergetelijk was! Elke dag mag er slecht een boot met 12 mensen naar dat eiland waar elke avond de moederschildpadden daar hun eitjes gaan leggen. Op die bewuste avond waren we getuige van een moeder schildpad die 119 eitjes had gelegd op het strand. Om er voor te zorgen dat de eitjes de twee maanden broedtijd overleven, worden alle eitjes direct opgegraven en veilig in een beschermt veldje herbegraven. Op diezefde avond mochten we de uitgekomen baby schildpadjes (waarvan de eitjes ongeveer 2 maanden geleden gelegd waren) een leven geven in de vrije natuur. Een moment om nooit meer te vergeten.. 35 zojuist uit hun ei gekropen schildpadjes, die niet groter waren als 10 cm lang, rennend naar zee op zoek naar een prachtig leven.

Na deze bijzondere momenten vlogen we door naar het laatste Aziatische land van onze trip: Indonesië. Frank kreeg een vriendin van zijn buitenland studie op bezoek en besloot om Indonesië samen met haar te reizen. Waardoor Lotte en ik nu even samen op ontdekkingstocht door Indonesië gingen.

Wauw!!! Wat een gastvrijheid. Er zijn nog veel dingen die terug te koppelen zijn aan de Nederlandse geschiedenis van dit land. Veel locals die basis Nederlandse zinnetjes kennen en proberen altijd daarmee ook enorm behulpzaam te zijn. En producten in de supermarkt die normaal alleen in Nederland te koop zijn. Denk maar eens aan echte hagelslag. Daar heb ik maanden naar verlangd kan ik jullie vertellen :) En eindelijk wordt het beloond. We begonnen in de miljoenenstad Jakarta op het 2e grootste eiland van Indonesië: Java. Jakarta is kort samen te vatten als een grote vieze stad met veel armoede en weinig toerisme. Snel door naar Yogyakarta dus. We bezochten daar twee kennissen van Lotte uit Venray die daar samen voor een half jaar studie verbleven in een vrij luxe guesthouse. Zij lieten ons de beste club van de stad zien. We genoten van een heerlijke avond in een discotheek waar verder alleen lokale jongeren waren. Een prachtig feestje, waarna we onszelf midden in de nacht afkoelden met een verfrissende duik in hun zwembad. Prachtig!

Na Java vlogen we door naar Lombok. Op advies van andere reizigers stukken mooier en minder toeristisch dan Bali. En niets was minder waar! Lombok is een prachtig eiland met goede infrastructuur, prachtige stranden en een geweldige sfeertje. We maakten, zoals altijd, een strakke planning met activiteiten.
Gestart met een 2-daagse trekking naar de prachtige Rinjani vulkaan. Een zware klim van 9,5 kilometer die ons onder begeleiding van een gids en een drager van 600 meter naar 2641 meter hoogte bracht. Dat is dus een heling van 9,5 kilometer met een gemiddelde hellingshoek van ruim 12% (met dank aan mijn wiskunde les uit 3 HAVO over het berekenen van hellingshoeken met de Tangens)
Nadat we aan de top van de krater waren uitgekomen, werder we beloond met een prachtig uitzicht over het vulkaanmeer. Een heldere momment op de middag leverde ons een onbetaalbaar en onwaarschijnijk mooi plaatje op. Nadat mr. Guide en onze drager van alle spullen ter plekke met een pannetje een heerlijke rijstmaaltijd hadden klaargemaakt kropen we vroeg in ons tentje en sliepen we die nacht op de rand van een vulkaankrater. Tja, dat maak je thuis niet elke dag mee...

Na deze zware klim dropen we af naar de onwaarschijnlijk mooie Gili islands (Gili Trawangan, Gili Meno & Gili Air). We sliepen de eerste van onze twee nachten op Gili Air, het kleinste eilandje van deze drie. Een eilandje met een doorsnee van ongeveer 1 kilometer met enkele resort. Gezien het regenseizoen hier in Indonesië net is afgelopen is het nog niet echt hoogseizoen te noemen. Lees: Er was geen man te bekennen. Lotte en ik hadden beide niet zo'n zin om ons geld te besteden aan een duur resort, waardoor we besloten om ergens op het strand te gaan slapen. Geluk bij een ongeluk kwamen we op het rustige deel van het eiland een verlaten bar tegen met een dakterras van ongeveer 100 vierkante meter op 20 meter van de zee. Nog een bredere glimlach verscheen op ons gezicht toen we ook nog twee houten banken ontdekte die vol met kussens lagen. Onze slaapplek was dus geregeld! We genoten van een heerlijk en goedkoop dinertje bij ondergaande zon en zochten lekker op tijd 'ons bedje' maar eens op. We hadden namelijk nog wat rust in te halen met een vulkaantrekking nog vers in de benen.
Na ons gratis nachtje op Gili Air gingen we in de vroege ochtend al weg met een bootje naar Gili Meno. Hier snorkelden we wat visjes bij elkaar en genoten van een heerlijk dagje chillen op het strand. In de middag namen we de boot naar het meest toeristisch eiland van de bekende Gili islands, namelijk Gili Trawangan. De grootste van de drie met veel restaurantjes en relatief goedkope overnachtingsmogelijkheden. Het crashen op het strand van de nacht ervoor was goed bevallen, maar de warme zonnestralen, zoute zee en zand tot in je zwemshort liet ons toch net iets te veel verlangen naar een heerlijke verfrissende douche. Omdat we beide nog wat last hadden van pijntjes in de spieren leek het me wel lekker om ons even te laten verwennen met een heerlijke full-body-massage. Zo gezegd, zo gedaan. Twee uur later lagen we omstebeurt 30 minuutjes te genieten op de massagetafel. Heerlijk, dat scheelt veel!

We verlieten de Gili's en gingen direct door op een 4-daagse boottrip naar Komodo island met eindbestemming Flores. De 4-daagse trip was ronduit uniek te noemen. Er was geen stromend water en de wc bestond uit een typisch Aziatisch gat in de grond. Of in dit geval dus eigenlijk gewoon een gat in de boot. Geen stromend water, betekend geen douche. Wat tot gevolg had dat we ons op alternatieve wijze moesten douchen. Op de tweede dag bezochten we een mooie waterval waaronder we ons gelukkig lekker konden inzepen. Daarnaast sprongen we ook dagelijks even in het water om te snorkelen en spoelden daarmee direct ook even het zweet van ons lichaam af. Op dag drie bezochten we Komodo island. Hier gingen we op zoek naar de wereldberoemde Komodo varaan, beter bekend als de Komodo Dragon. Het is eigenlijk gewoon een hagedis, maar dan eentje die gemiddeld ongeveer 100 kilo weegt en ongeveer 3 meter lang kan worden. Niet echt huisdierwaardig dus ;) Maar wel indrukwekkend. Ze eten buffels, herten en apen.. Dat jullie maar even een beeld hebben tot wat deze beesten in staat zijn.
Naast de Komodo Dragon heb ik onderweg ook nog een mooie dolfijn gespot op zo'n 15 meter afstand. Hij zwom een stukje met ons mee en ging toen hoogstwaarschijnlijk weer verder met zijn zoektocht naar een lekker visje.
We deelden de boot met 10 andere levensgenieters. (Er konden maximaal 20 personen mee op de boot, dus ruimte genoeg gelukkig.) Per toeval zaten er nog vier andere Nederlanders op de boot. Allen op een lange wereldreis, net zoals wij. Het was al snel erg gezellig en we leerden elkaar leuke kaartspelletjes, terwijl we al onze reisavonturen uitwisselden :) Dat was weer even oudhollands genieten mensen ;)
Het eten op de boot was prima verzorgt, maar helaas kwam de rijstmaaltijd variant elke dag meerdere malen terug. Daar schijnt Azië om bekend te staan... Geloof je dat nou? Nu weten de meesten mensen die mij kennen wel dat rijst natuurlijk mijn lievelingsgerecht is, waardoor het elke keer weer genieten was en ik nog vaak ben terug geweest voor een nieuw bordje.. (NOT!) Met mij gelukkig nog wat andere die mijn mening deelden, waardoor bij aankomst op het vaste land na vier dagen een massasprint ontstond naar het eerste en beste pizzarestaurant in het 7000 inwoners tellende dorpje. Gevonden en gepeuzeld kan ik jullie vertellen! Hij smaakte zelden zo lekker als deze! Haha!
Dus mam, als ik terug ben in Nederland... De eerste drie maanden geen rijst voor mij...

We namen afscheid van het reisgezelschap en vlogen de dag erop terug naar Bali. We hebben besloten het toeristische Bali even te laten voor wat het is en er slechts een dagje te blijven. Tja, het leven bestaat uit keuzes maken... Vanuit hier vliegen we morgen al weg naar Darwin, Australie. Om de dag erop meteen weer door te vliegen naar Cairns.

Bij deze wil ik even alle Aziaten bedanken die mijn reis door dit continent helemaal geweldig hebben gemaakt. Hopelijk zijn ze er zelf ook een beetje beter van geworden... Bedankt in ieder geval!

We willen in Cairns een auto gaan huren, waarmee we een soort van vier weken durende road-trip langs de oostkust van Australie omlaag kunnen maken, eindigend in Melbourne. Eindelijk weer auto rijden :O Dat heb ik wel even gemist zeg... Ik kijk er in ieder geval heel erg naar uit!!

Helaas blijven de foto's nog even achter wegen. Ik heb wel een weer een heleboel leuke kiekjes, maar buiten het feit dat de internetverbinding hier in Indonesië niet heel erg sterk is heb ik ook geen ruimte meer voor foto's op mijn Blog. Dus hier ga ik nog even een andere weg voor zoeken... Wordt vervolgd!

De hartelijke groeten aan jullie allemaal daar in het steeds meer opwarmende Nederland.
Geniet van het lentezonnetje en tot snel in mei allemaal.

Liefs en dikke kus.

Op naar Australië

Niels

Deel 8: Zon, zee & strand (Cambodja, Thailand & Maleisie)

Zonsondergangen, diepzee-snorkeltripjes en enorm geweldige strandfeesten!

Dit is eigenlijk kort samengevat waar ik me de afgelopen weken prima mee heb vermaakt...

Na Vietnam stond een korte stop van een paar dagen in Cambodja op het programma. Even op zoek naar wat highlights die dit land te bieden had om toch een indruk te krijgen van land en bevolking! Een mooi land met nog veel recente oorlogsgeschiedenis wat veel indruk heeft achtergelaten.Na Cambodja nam ik ook tijdelijk even afscheid van Frank, waar ik sinds Vietnam al alleen mee aanhet reizen was. Vanaf nu reizen we allemaaleven alleen. Maarja, 'alleen' is een relatief begrip natuurlijk. Want alleen ben je nooit kan ik je vertellen!
Vanuit Cambodja vloog ik met 2 korte vluchtjes binnen 3 uurtjes naar Phuket,het grootste eiland van Thailand. Het werd tijd voor een heerlijke tropische party vakantie.Iets wat ik in de afgelopen jaren al enkele malen goed geoefend had trouwens.
Om het grote Phuket te ontdekken huurde ik een scootertje en reed ik over het hele eiland rond. Ik ging de mooie stranden aan de westkust langs en bezocht tot slot het meest zuidelijke puntje van Phuket waar duizenden mensen zich verzamelden voor een adembenemende zonsondergang.
Vanuit Phuket stapte ik op de boot die me in 3 uur naar Ko Phi Phi bracht. Een superklein eilandje dat bestaat uit een dorpje met parelwitte stranden, palmbomen en een aantal enorm gezellige beachbarretjes. Er is slecht een dorpje op het eiland. En van een weg is er sowieso geen sprake. Je loopt over smalle paden waar allerlei restaurantjes en barretjes te vinden zijn. Erg gezellig dus!
Tijdens mijn zoektocht naar een plek om te overnachten ontmoette ik twee leuke Australiers die ook op rondreis waren. We zochten samen een naar een prima onderkomen. Omdat het tropische bestemming betreft, waren er voornamelijk veel (dure) resorts om te slapen. Tot onze verbazing kwamen we toch uit bij een backpackers guesthouse. Schrik niet, maar we sliepen hier met 14 mensen op een kamer. Het was iets unieks wat je niet op een luxe eiland zou verwachten. Gezellig was het wel.! Allemaal backpackers met dezelfde reisinstelling. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd! En dat klopte helemaal! We gingen met zo'n beetje alle kamergenoten naar de beach clubs en maakte er een enorm gezellige avond van! Slapen deden we overdag, op het strand.

Ook was 'Ko Phi Phi' de ideale bestemming om eens wat van de onderwaterwereld te verkennen. Samen met de twee Australische reismaten zochten we een local die ons, voor een kleine vergoeding, met alle plezier rond wilden varen naar de mooiste plekjes rondom het eiland. De beste man bracht ons naar Ko Phi Phi Leh.. De voormalige filmset van de film 'The Beach' met Leonardi Di Caprio, wie kent hem niet... haha :P Verder zijn we op zo'n 5 plekken midden op zee het water in gedoken om eens wat visjes te bezoeken. En die waren er genoeg kan ik jullie vertellen.. De foto's spreken boekdelen! We werden zelfs nog verrast met het bezoek van niet twee (gelukkig) ongevaarlijke haaien. Hij was wel 2,5 meter lang, maar goedaardig zal ik maar zeggen. Tja, hij vond waarschijnlijk dat er te weinig vlees aan zijn prooi zat, dus op zoek naar ietsje meer...

Na de avonturen op 'Ko Phi Phi' trok ik mijn eilandentour door naar de andere kant Thailand. 'Ko Tao', 'Ko Samui' en 'Ko-Pha-Ngan' waren de volgende bestemmingen. Waarbij laatstgenoemde de bestemming was van de wereldberoemde Full Moon Party!
Elke maand, op de nacht van volle maan, trekken tienduizende backpackers naar hetzelfde strand, om daar met z'n allen helemaal los te gaan tot in de late uurtjes van de nacht. Wij als ultieme backpackers wilden dit mega strandfeest natuurlijk niet missen. Samen met nog zo'n 30.000 andere reizigers vierden twee nachten het feest der feesten. De officiele volle maan was op 18 februari, maar omdat dit een feestdag is voor de locals in Thailand is het officiele feest verplaatst naar de 19e. Wat voor ons dus ongeveer betekende dat wij twee keer mochten feesten :)
Beide avonden waren echt onvergetelijk! Samen met Lotte, Frank en al mijn andere reismaten die ik in de voorgaande weken ontmoet had, gingen we de hele nacht door.! De drankvoorziening daar in Thailand gaat ietsje anders dan we in Nederland gewent zijn. Iedereen drink daar namelijk in emmertjes.. In de volksmond ook wel 'buckets' genoemd. (Zie foto's) Deze emmertjes laat je dan vullen met een alcoholische versnappering naar keuze, aangevuld met een frisdrank. Dan doe je een wagonlading ijsblokjes bij om de boel een beetje fris te houden, en je steekt wat rietjes in je emmertje om het drinken makkelijker te maken en klaar is kees. De ideale receptuur voor een prachtige feestavond op een strand vol reizigers die alleen maar willen genieten!!!
Na de eerste nacht zagen we in de ochtend de zon al weer omhoog kruipen... Wat betekent dat het de hoogste tijd is om op huis aan te gaan en in een bed crashen. De Full Moon Party is veruit het beste feest wat ik ooit heb meegemaakt. Een heerlijk sfeertje!

Na de eilandentour gingen we als groep weer verder naar Maleisie, waarbij we inmiddels alweer de hoofdstad Kuala Lumpur bereikt hebben. Vanmorgen over de brug van de wereldberoemde Petronas twin Towers (452 meter) gehuppeld en vanavond stappen we alweer op de trein naar de wereldstad Singapore. Het gaat hier hard, maar dat vinden we zelf ook juist zo fijn! Na Singopore vliegen we naar Borneo waar we de jungle in gaan op zoek naar de echte 'orang utans'! We gaan dus weer op zoek naar nieuwe avonturen.

Na Borneo vliegen we naar Jakarta in Indonesie. In 3 weken trekken we dan in oostelijke richting naar Bali, Lombok en Flores, waarna we Azie voor dit moment achter ons gaan laten.

Ik vond dat er nu toch wel genoeg foto's van al die tempels en andere historische/culturele opgravingen op staan... Dus heb nu mijn feestelijke kiekjes van de afgelopen weken maar eens online gezet...

Bedankt voor jullie leuke reacties en mailtjes weer! En ook de postkaart is goed aangekomen jongens.. Thanks! Hij staat online :)


Enorm veel groeten vanuit Kuala Lumpur, Maleisie!
Tot snel en dikke kus.

Niels

Deel 7: Vietnam van Noord naar Zuid

Gelukkig nieuwjaar allemaal!
Alweer? Zullen jullie wel denken... Ja alweer. Ook Chinees nieuwjaar is hier de revue gepasseerd afgelopen nacht om precies te zijn. Dus vandaar voor iedereen nogmaals de beste wensen.

Oke, we draaien de tijdmachine even 17 dagen terug... Vietnam begon geweldig. De grensrit van Laos naar Vietnam.
Stel je even zo'n oude Amerikaanse gele schoolbus voor. Ontworpen in de jaren 70, die normaal alleen nog maar wordt gebruikt als attractie op zich. Twee van die rijen met van die 1,5 persoonsbankjes, waarbij dan net iets te weinig stof is gebruikt. Hierdoor voelen de bankjes na ongeveer een uurtje ongeveer hetzelfde aan als een betonnen bankje uit het park. Goed... Hebben jullie een voorstelling? En dat dan 14 uur lang met drie (ja je leest het goed: DRIE) personen op een bankje! Want vol is hier een relatief begrip.. Zolang men betaald voor een 'plekje' in de bus, dan mag je mee. Om nog maar eens terug te denken aan de alombekende uitspraak van een bepaalde vrouwelijke Nederlandse politicus: Vol is vol... Haha! Maar niet overal dus. Maargoed, aangezien dit de enige bus was die ons de grens over kon brengen schikten we onszelf in en dealde we met de situatie. Integratie met de locals was weer optimaal op dat moment. Maar naast hetgeen was zich in de bus allemaal afspeelde, ging het er buiten de bus ook niet bepaaldrustig aan toe. We waren namelijk getuige van een dodelijk ongeluk met 3 of 4 kinderen die net van school terugkwamen. Het was ergens op de route in een klein dorpje dat de atlas nooit officieel zal halen. Enige vorm van autoriteiten zoals een politie of ziekenwagen waren in een straal van 50 kilometer niet eens te ontdekken... Het verkeer in Vietnam staat niet bekend als het meest veilige en ongelukkig komen dan ook met enige regelmaat voor. Voor ons maakte het dit feit niet minder afschuwelijk en het liet meteen een diepe indruk achter. Een fietsje dat niet al te zuinig om de voorband van een grote zware vrachtwagen was gewikkeld als een snoeppapiertje. Lichaampjes verspreid in de berm van de straat. Dat zet je wel weer even met beide benen op de wereld. Een ongeluk zit in een klein hoekje, dus geniet van iedere dag uit je leven! Dat wordt maar eens bevestigd hier.

De lange en indrukwekende busrit had ons van de grens in Laos naar de hoofdstad van Vietnam gebracht. Hanoi was de eerste stop van onze Noord-Zuid route door Vietnam heen. Even waande we weer in China. Het weer was vergelijkbaar. Grijs en alles behalve warm te noemen. Al was jullie koude winter in Nederland natuurlijk wel iets ernstiger.

[ Hier in Hanoi spiltste onze groep tijdelijk op. Lotte reist een stukje alleen vanwege wat plannen voor vrijwilligerswerk. Frank en ik reizen samen door Vietnam en Cambodja heen en spiltsen daarna nog een stukje op, waarna we in Zuid-Thailand elkaar weer ontmoeten en onze reis vervolgen.]

We sliepen in Old Quarter, wat door onze Lonely Planet bijbel werd getipt als gezellige backpackersbuurt. Een doolhof van kleine smalle steegjes met een wirwar aan hotels en restaurantjes overal. Midden in de stad bevind zich een groot meer, waaraan de wat chiquere restaurants en hotels zich bevinden. Onze stadstour op de eerste reisdag in Vietnam eindigde dan ook hier bij een iets te dure, maar bijzondere ijssalon: 'Fanny' genaamd. Van buiten oogde het al als een prachtige tent, en tot mijn verbazing zag het er binnen uit als een grote snoepwinkel. Alles was roze. ALLES! haha. Interieur, versieringen en zelfs de meisjes in de bediening liepen in een roze tenue rond. (Bijna teveel van het goede...) Voor de mensen die mijn band met Fanny niet kennen... (schande, haha

) Maar ze is mijn beste en liefste maatje en een van mijn fanatiekste meereizende buddies. Vandaar dat mijn vreugde hier groot was. Dusja, uit respect heb ik maar een enorme grote 'Chocolate dream' ijscoupe bestelt (die ze zelf waarschijnlijk ook zou bestellen...), waar ik natuurlijk helemaal geen zin in had, maar vooruit... Ik had geen keus

Vanuit Hanoi boekten we een tour naar Halong Bay. Die ochtend dat we per bus zouden vertrekken werd er echter eentje die we niet snel meer zullen vergeten. We hadden die nacht namelijk oververwacht bezoek gehad van een hoogstwaarschijnlijk een hele familie ratten. Ze hadden rondom EN op onze bedden flink huisgehouden. De broodjes van de dag ervoor die ik had bewaard als ontbijtje waren als een perfect uitgevoerde 'Hans Kazan' truc uit het plastic zakje verdwenen. Ook een flesje ketchup was doelwit van de criminele organisatie. Deze zat echter diep in mijn rugzak gewikkeld in een plastic tasje. Maar dat heeft ze niet tegengehouden hoor! Zowel mijn eigen bed als het bed van Lotte (die boven me in het stapelbed sliep) lag helemaal vol met plastic-zak snippers. We hadden alledrie 's nachts wel geritsel gehoord, maar dachten van elkaar dat het een van ons was. We schrokken ons dus rot toen we wakker werden en waren bang dat ze nog in onze tassen verstopt zaten. Voorzichtig gingen we stuk voor stuk alle tassen controleren en leeghalen. BAH! De gedachte alleen al... Dat is echt vies joh.! Maargoed, de mini-dieven waren gevlucht met een volle maag en lieten ons met de rotzooi achter. Er was weinig tijd meer voordat onze bus naar Halong Bay kwam, dus hadden snel onze tassen goed dichtgemaakt en naar een andere (veilige) plek gebracht. Nog even grondig douche met extra veel shampoo, want erg blij wordt ik niet van de gedachte dat er een rat op ongeveer 25 centimeter van m'n hoofd rustig heeft zitten genieten van MIJN ontbijtje. Dat is gewoon te ranzig voor woorden toch.!

Na een korte busrit naar Halong City bracht een boot ons door de baai heen. Erg mooie omgeving, maar jammer van het grijze weer. De dagen erna reisde we zuidwaarts in Vietnam naar de rijstvelden van Ninh Binh, de oude Vietnamese hoofdstad Hue en het oude vissersdorpje Hoi An. Halverwege de Vietnamese kustlijn kwamen we in de bekende badplaats Nha Trang uit. Beter bekend als het 'Chersonissos' van Vietnam. Omdat het weer nog steeds niet optimaal lekker was, besloten we in Nha Trang slechts een avondje helemaal los te gaan. In de bus hadden we twee leuke Nieuw-Zeelandse meiden ontmoet die ook wel in waren voor een party. Nadat we 's avonds lekker uit hadden gegeten met z'n allen gingen we, onder het genot van een lekker coctail, een lekker potje poolen. Erg gezellig! We aten een heerlijk ijsje op het strand, waarna de avond werd afgesloten bij de Sailers club op het strand. We vielen rond 4 uur in slaap, waarna onze bus 3,5 uur later al richting Mui Ne vertrok. Een kort nachtje dus

Met als resultaat dat we nog half dronken de bus in stapten. Toen we vijf uur slapen in de bus later in Mui Ne aankwamen was de alcohol inmiddels uit ons bloed verdamt en scheen het zonnetje eindelijk weer heerlijk! Al mogen we natuurlijk helemaal niet klagen, maargoed.. We waren blij met het zonnetje.. Laat ik het zo zeggen. De 35 graden en een strak blauwe hemel kwamen ons niet verkeerd uit. In Mui Ne begonnen Frank en ik onze chilling periode van een week. Dat betekende een week lang genieten aan een parelwit palmboomstrand. We zochten een betaalbaar resort (er waren alleen maar resorts, dus het was kiezen uit luxe of enorme luxe, haha) en vonden iets waar we voor 7,50 euro per peroon per nacht heerlijk konden vertoeven. Hoang Kim Golden Resort had een prima restaurant, gratis pooltafel en zwembad. Onze kamer had twee grote bedden met prachtig zeezicht. Wat wil je nog meer... Wat een luxeleventje hebben we toch. In Mui Ne wilden we ook graag leren kiteboarden/kitesurfen. We vonden C2Sky Kitecenter. Een professionele organisatie met enthousiaste instructeurs en een super gezellig sfeertje. Paar uurtjes lessen per dag, auwehoeren met andere kiters bij de school en ondertussen in de zitzakken uitrusten van een intensieve en vaak vermoeiende oefendag. Wat een geweldige sport! Ik ben verkocht hoor. Het was zeker niet makkelijk, maar met een beetje doorzettingsvermogen en een helemaal energie heb ik na 9 lesuren wel zelfstandig mijn eerste track van 25 meter gemaakt. We hebben ons zes dagen lang enorm vermaakt op het strand en op het water. En ook vooral in het water ;) Met een officieel IKO pasje (International Kiteboarding Organization) op zak biedt dit perspectief voor de toekomst.

In Mui Ne werd ook wekelijks een pokertoernooitje georganiseerd. Weinig officieels, gewoon gezellig onder elkaar. Dat leek me wel wat, dus scheef ik mezelf in. Samen met 13 andere (10 Russen, 2 Duitsers en een Fransman) werden er twee tafels van zeven personen opgezet. Van iedere tafel zouden de beste twee over blijven en werd een finaletafel van 4 personen gespeeld. Simpel... Bereikten je de finaletafel, dan viel je in de prijzen.
De inzet was 100.000 Vietnamese Dong. Wat ongeveer gelijk staat aan vier euro.
Nummer 4 = inzet terug (100.000 Dong)
Nummer 3 = 275.000 Dong
Nummer 2 = 375.000 Dong
Winnaar: 650.000 Dong
Rustig spelen was mijn speelstijl. De Russen speelden elkaar er al snel uit. Veelal niet al te snuggere moves zorgde ervoor dat ik als chipleader de tafel verliet. Samen met 3 andere Russen kwamen we na ongeveer 2 uur aan de finaletafel. Een gezellig onder onsje dachten de Russen, waardoor er aan tafel voornamelijk werd gesproken in een taal die ik niet kon verstaan. Ondanks dat liet ik me niet van mijn stuk brengen en heb na 3,5 uur pokeren mooi de hele pot mee naar huis genomen. Een spannende heads-up partij van meer dan 30 minuten zorgde ervoor dat ik met de pot van 650.000 dong naar huis ben gegaan. Trots als een paard uiteraard Toch mooi een gratis dagje leven bij elkaar gespeeld.

Bij onze kiteschool hadden we Erik nog ontmoet. Een levensgenieter uit Nederland die zich drie maanden in Mui Ne terugtrekt om te genieten van een heerlijke luxe vakantie en natuurlijk om zijn eigen kiteboardingskills te verbeteren. Iets wat klinkt als een geweldig plan voor de nabije toekomst... Hij kon trouwens onze backpacker style breakfast wel enorm waarderen. Elke ochtend begonnen we met een zak vol pistoletjes die we bij de bakker op straat haalden, die we dan met een lekker coctailsausje/ketchup op smaak brachten. Lekker en enorm goedkoop.. Dat zag hij wel zitten.. haha. Het was altijd erg gezellig en we sloten onze cursus dan ook af met een afsluitingsdiner met bijna alle kitesurfers die bij C2Sky Kitecenter verbonden waren. Zowel leerlingen als instructeurs. Met pijn in het hart namen we afscheid van de hele bende en besloten toch maar verder te gaan. Er staat tenslotte nog meer landen op ons verlanglijstje...Al kwam deze plek met deze sfeer wel erg in de buurt als ideale reisbestemming. De beste plek tot nu toe.!

Na een nachtbus van 5 uurtjes kwamen aan in Ho Chi Minh City (a.k.a. Saigon). Zowel Frank als ik verlangde in deze drukke stad al snel terug naar het rustige een relaxte strand van Mui Ne. Vakantiebeesten die we zijn! Maargoed, er komt nog genoeg strand op ons pad, dus we mogen niet klagen.
Vanuit HCMC hadden we een tour geboekt door de Mekong Delta, waarmee we ons laatste stukje ontdekkingstocht door Vietnam hebben afgerond.
Een geweldig land met een nog jonge geschiedenis, dat vanuit vele oogpunten gezien kan worden als heerlijk vakantieland. Een echte aanrader dus!

Nu gaan we snel door naar Cambodja (slechts 5 dagen), waarna ik doorvlieg naar Phuket, Zuid-Thailand. Daar maken we ons klaar voor de Full Moon Party van 19 februari.

Have fun over there!
Fijne carnavalsbreak, want die is al bijna, ofniet?
Enorm veel warme groeten in ieder geval en een dikke kus maar weer
Niels
@ Ho Chi Minh City, Vietnam

Deel 6: Onvergetelijk Laos!

Zo, we reizen al weer een aantal weekjes in het nieuwe jaar. Het gaat zo snel allemaal. We verlaten Laos al weer bijna en beginnen aan een nieuw avontuur in Vietnam.
Zoals jullie waarschijnlijk ook wel verwachten hebben we de afgelopen weken weer niet stil gezeten. Vandaar weer een 'korte' update van onze avonturen hier in Laos.

Nou nou, wat een verschil zeg! Van het ontzettend gezellige, maar vrij toeristische Thailand, naar het rustige en vooral minder toeristische Laos. De eerste indrukken waren veelbelovend. Met zo'n ralaxte sfeer kan het alleen maar heerlijk zijn... Alles hier in Laos gaat met een bepaalde rustigheid. De verkopers in de winkeltjes staan je hier, in tegenstelling tot veel andere landen hier in Azie, niet naar binnen te smeken. Als je iets wilt kopen, prima. Maar over de prijs hoef je hier niet te onderhandelen hoor. Graag of niet denken ze dan.

Wij begonnen onze Laos trip in het meest zuidelijke deel van Laos. Hier bezochten we de steden Pakse, Champasak, Si Phan Don en Tha Thaek. Voor de meeste van jullie waarschijnlijk nietszeggende namen die zelfs de aardrijkskunde lessen van vroeger niet gehaald hebben, maar ondanks dat hadden ze juist zoveel te bijzonders te bieden.

Zuid Laos
In Si Phan Don (beter bekend als 'The four thousand islands') is de Mekong rivier het breedst en genoten we van een boottrip om de zeldzame Irrawaddy dolfijn te spotten. De trip over de rivier was erg mooi en we hebben ook de dolfijnen onderweg nog gespot, maar helaas bleven ze vrij ver weg... Echt heel goed hebben we ze dus niet gezien.
Daarna nog naar een prachtige waterval (zie foto's!).

Centraal Laos
Centraal Laos hebben we voornamelijk ontdekt op onze gehuurde schakelbrommer. Mijn brommer haalde een topsnelheid van 105 km/h, wat voor mij dus op die rustige wegen daar een heerlijke crossbaan opleverde! In 3 dagen reden we zo'n 650 kilometer door het Bolaven plateau. We bezochten de koffieplantages van Laos, wederom wat mooie watervallen en gingen tenslotte nog naar een 7,5 km lange kloof. Een lokaal wereldwonder te noemen! Prachtige grot die alleen bereikbaar was met een minibootje. We kregen meteen het idee alsof we in een Efteling sprookje beland waren. Zo prachtig en mysterieus tegelijkertijd. Echt geweldig!
In het stadje waar we de scooter gehuurd hadden stond om precies te zijn 1 stoplicht. Het was rood en we stonden te wachten... En te wachten... En nog langer te wachten.. Er was totaal geen activiteit op het kruispunt. Helemaal niemand deed iets of mocht rijden. Vandaar dat Lotte en ik na 5 minuten besloten om maar eens aan te rijden. Vol gas reden we het kruispunt over. En ja hoor.. Toevallig stond daar aan de andere kant onopvallend een politie agentje met een fluitje in z'n mond te blazen als een gek dat we moesten stoppen. Ik hoorde het niet eens... (Laten we het houden op een toevallig goed uitkomende oorontsteking). Maargoed Lotte werd dus wel aangehouden en ze moest een boete betalen van maarliefst 5 euro. Maarja, die agenten konden geen kwitantie uitschrijven voor Lotte omdat ze niks bij hadden aan papieren. Ze moest dan onder de tafel die 5 euro betalen, die de agenten hoogstwaarschijnlijk dus in eigen zak wilden steken. Omdat ze het niet officieel konden doen wilden Lotte (heel terrecht) niet betalen. Een lieve glimlach was dus voldoende en ze mocht na enige aarzeling van de agenten zonder iets te betalen gewoon doorrijden. haha.. Geluk bij een ongeluk dus ;)

Vientiene (hoofdstad)
We lieten het zuidelijke deel van Laos achter ons en trokken richting de hoofdstad Vientiene. Je kunt het je haast niet voorstellen, maar het toerisme in de hoofdstad is slechts binnen enkele straten samen te vatten. Een klein buurtje waar wat restaurantjes en hotels zich gevestigd hebben en dat was het dan... Wel heel sfeervol en gastvrij overal. En ook enorm goedkoop!
Na een ochtendje sightseeing met de fiets door het stadje gingen we onze conditie eens flink op de proef stellen bij een moderne fitnesscentrum (Spa & Resort) iets buiten het centrum. Na een paar uurtjes intensieve activiteiten mochten we een uur lang genieten van een heerlijke local Lao full body massage. Dat zat namelijk bij de prijs inbegrepen. haha! De spieren werden dus meteen weer los gemasseerd.

Vang Vieng
Na Vientiene gingen we naar het meest toeristische plaatsje in Laos: Vang Vieng.
Een grote verzameling zuipende Engelse kwam hier samen om goedkoop vakantie te vieren. Opvallend genoeg waren we die in de rest van het land nog nergens tegengekomen... Hebben die mensen dan echt niks beters te doen, vraag je jezelf wel eens af...
Vang Vieng werd voor ons een plek waar we een aantal leuke excursies hebben gedaan:

Gibbon experience
Een dagtocht waarbij we door de jungle heen slingeren over verschillende kabelbanen en touwbruggen. Een geweldig unieke ervaring die we niet snel meer zullen vergeten. We vlogen daadwerkelijk als een stel apen door het bos en over rivieren heen. Ik kan hier wel een lang verhaal gaan neerzetten, maar dit is puur iets wat je moet ervaren! Dus als je dit ook wil meemaken, kan ik jullie alleen maar adviseren het ook gewoon te doen. ;) Have fun!


Tubing
We huurden een band (tube) en werden met een busje 4 kilometer verderop afgezet en mochten heerlijk de rivier terug naar het dorp af dobberen. Onderweg waren over barretjes waar ze allerlei lekkere drankjes verkochten. Met een emmertje Bacardi Mojito op schoot dreven we in ongeveer 3 uurtjes terug naar het dorpje. Prachtige uitzichten in combinatie met een heerlijk zonnetje en een lekker coctail maakten het hele plaatje hier compleet.

Ballonvaart
Last but not least was hadden we in Vang Vieng een ballonvaart geboekt. Dit waren we eigenlijk al in het karstgebergte van China van plan, maar om een of andere reden was dit daar niet meer mogelijk. Toevallig kwamen we dit tegen en het leek ons een supervette ervaring om te doen.
We boekten voor 70 US dollar een trip van 40 minuten over Vang Vieng. Er stond die middag weinig wind, dus heel hard gingen we niet. Maargoed, dat deed niks af van het fabelachtige uitzicht vanuit boven. Prachtige bergtoppen en de laatste zonnestralen die door de wolken heen prikten, voordat hij achter de bergen verdween. Adembenemend!!
Na ongeveer 50 minuten stonden we nog steeds niet aan de grond, maarja wij vonden het allemaal wel prima in de lucht. Dat waren voor ons allemaal gratis ballonminuten. Uiteindelijk had onze bestuurder van de luchtballon een landingsplek net voorbij de rivier uitgekozen... Na ongeveer een uurtje bereikten we die plek en probeerde hij daar te landen. We zakten flink in hoogte en toen gooie hij een touw naar beneden zodat de mensen daar ons naar de juiste plek konden trekken. Het touw bleeft echter in de knoop hangen waardoor ze het touw niet konden pakken en we dus niet op de gewenste plek konden landen... Daarna raakten we met onze ballon in een verkeerde luchtstroom, waardoor we weer terug naar de andere kant van de rivier gingen. Gelukkig stond het daar slechts helemaal vol met bomen, waardoor we met ons bakje een niet al te zachte landing maakten en dus midden in het oerwoud tegen wat bomen aan knalden. De mannetjes die ons aan de andere kant eigenlijk moesten opvangen hadden zich inmiddels half uitgekleed en waren door de rivier naar de overkant gezwommen, waar wij nog steeds in een boom op ongeveer 10 meter hoogte vasthingen. Daar pakte ze het touw en zwommen terug om ons weer terug naar de goede kant van de rivier te trekken.. Maar dat werd weer lastig gemaakt door een aantal takken die zich in onze ballon gedrukt hadden.
Uiteindelijk kwamen we los uit het bos, maar we waren te zwaar om nog snel te stijgen. Waardoor we midden in de rivier weer tot stilstand kwamen.. aaaah natte voeten was het gevolg!! haha :) Inmiddels was er zelfs al een bootje bijgekomen die plaats bood voor onze vier overige ballonmedereizigers. Wij bleven als echte fanatiekelingen natuurlijk gewoon in het bakje. Het was nog een klein stukje en we wilden het afmaken. Uiteindelijk dus het avontuur van ons leven gehad en ongeveer 1,5 uur in de luchtballon geweest. Maar vraag niet hoe... 's avonds hadden we maar een toost uitgebracht dat we het overleefd hadden allemaal. Wat een gekkenhuis!

Nou, dat waren onze avontuurtjes uit Laos weer voor nu.
Binnenkort op naar Vietnam. Heb er enorm veel zin in!

Groeten en een dikke knuffel!

Niels

Deel 5: Thailand

HAPPY NEWYEAR EVERYBODY!!!!
Ten eerste de allerbeste wensen van ons allemaal. Dat 2011 maar een prachtig en veelbelovend jaar mag worden voor iedereen!

Bij ons was het natuurlijk al véél eerder nieuwjaar. Maarja, we kunnen natuurlijk niet allemaal op de zaken vooruit lopen... Vandaar dat wijhet nieuwe jaar dubbel en dwarshebben ingeluid en dus twee keerelkaar eennieuwjaarsknuffel hebben gegeven.Zowel lokaal klokslag 12 uur(18:00 uur NL tijd) en 6 uurtjes later op het moment dat alle mensen in Nederland een gat in de lucht springen om de jaarwisseling te vieren. Wijhebben dit bijzondere moment in Bangkok gevierd. We zochten een van de hoogste gebouwenvan de stad op(wat zo langzamerhand een traditie begint te worden inalle grote steden die we aandoen..) engenoten naast eenprachtige Skyline view van Bangkok van al het spectaculairevuurwerk dat rond middernacht de lucht in werd geschoten. Geen half werk hier.. Dat kunnen ze goed in Azië. Stukken beterdan de sierpotten van de overburen normaal gesproken met oudjaar.

Na Nepal en India zijn we dus uitgekomen in Thailand. Een aose van activiteiten en gezelligheid, gericht op het massale toerisme dat hier naar toe stroomt. Wat een geweldige sfeer! Vooral inonze backpackersbuurt in Bangkok waarecht IEDEREavond wel ergens live muziek wordt gespeeld en dus een lekker coctailtje op een van de terrasjes niet uit kan blijven.
Bangkok was dus op en top relaxen. Een middagje kookcursus, dan weer eens een rondje cultuursnuiven bij het prachtige Grand Palace en shop till you drop. Met een beperkt budget, helaas :( Maargoed, toch wat leuke spulletjes kunnen verzamelen hier. Na een aantal daagjes Bangkok gingen we vlak voor de kerstdagen richting Chiang Mai (Noord Thailand). Ook wel de olifantenhoofdstad van Azië genoemd. Hier hebben we een superleuke safari gedaan waarbij we gingen raften over de rivier op een bamboebootje. (Het klinkt spectaculairderdan het daadwerkelijkwas, maar het echte raften gaan we zeker in Nieuw-Zeeland nog doen, dus wees niet bang.. Alles op z'n tijd.!) Daarna mochten we voor ongeveer een uurtje op de rug van een olifant door de jungle heen, waarna we ze lekkere banaantjes mochten voeren. En als afsluiting gingen we douche. Maar dan niet zomaar een douche... Nee, een waterval met kraakhelder bergwater zorgde voor een heerlijke verkoeling. (Zie foto's van de hele safaritrip in Chiang Mai).

Nakerstavond te hebben doorgebracht in Chiang Mai zijn we op eerste kerstdag teruggegaan richting Bangkok met de trein, waarna we meteen zijn doorgegaan naar Pattaya.Eenbadplaats die slechts 1,5 uur van Bangkok vandaan ligt. Sommige vieren kerst graag met 15 centimeter sneeuw in de achtertuin en temperaturen waar ijsberen het zelfs koud van krijgen.. Voor ons was het deze keer subtropisch met temperaturen rond de 30 graden en heerlijk verwarmdzeewater.
Nog een heerlijke Nederlandse maaltijd gegeten bij Holland House. Kipsatévoor deze kleine snoepkont. HEERLIJK!
Na 2 daagjes op het strand van Pattaya gewerkt te hebben aan de kleurontwikkeling van onze bruine huidjes, zijn we weer teruggegaanmet de trein richting Bangkok, waar een geweldig oudjaarsfeest op ons stond te wachten.
In Bangkok aangekomen bleek mijn rechter oor toch niet zo fijn meer te functioneren. Waarbij ik hoogstwaarschijnlijkin Pattayaeen ooronsteking heb opgelopen. Au au, prettig is anders!!Omdat het niet vanzelf beter werd en ik inmiddels al een aantal dagen half doof over straat liep, dacht ik op 31 december toch maar even snel een dokter aan zijn jas te trekken voor een korte blik in mijn niet functionerende oortje.Maar dat was makkelijker gezegd dan gedaan, aangezien zo'n beetje ALLEhuisartsen in Bangkok zoiets hadden van... 31 december ga ik lekker met mijn luiereet op de bank zitten en ga ik niet voor doktertje spelen.
Wat voor mij dus resulteerde in een taxirit naar het dichtsbijzijndeziekenhuis. Door de oudjaarsdrukte was de wachtrij voor een speedcheck in mijn oor (dieslecht 1minuut zou duren)opgelopen tot ruim 2 uur, waarna ik lichtelijk geirriteerd maar met een rugzak vol antibiotica en pijnstillers toch het oudjaarsfeest mocht gaan vieren samen met mijn reisbuddies Lotte en Frank. Dan wel met een verminderde hoeveelheid alcohol, maar dat heeft de pret niet mogen drukken gelukkig!

Goed... De plannen voor komende maanden zijn veelbelovend kan ik jullie vertellen. We laten om precies te zijn vandaag het toerischtische Thailand even achter ons en trekken naar de grens van het minder ontwikkelde Laos. Hiergaanwe proberen in 2,5 week de belangrijkste highlights van het land te verkennen entrekken daarnaVietnam binnen. Hier splitsen we als groep tijdelijk even op.(Geen problemen binnen de groep verder, maarieder heeftwat eigen plannetjes opgezet, waardoor het makkelijk is om eveneen stukje individueel te reizen).
Lotte gaat een week vrijwilligerswerk doen in Cambodja.
Frank gaat een duikcursus doen van een aantal dagen op Ko Tao (eiland Zuid-Thailand)
En ikwil graag leren (kite)surfen op de golvenin Vietnam.
Allemaal dus een eigen plan... We zien elkaardan weer op 19 februari op Ko Pha-Ngan (eiland Zuid-Thailand) waar de wereldberoemde Fullmoon partymaandelijks gehouden wordt.Hier feesten we de hele nacht met duizenden andere backpackers onder het licht van de maan op het prachtige Thaisestrand. Hier kijken we nu al erg naar uit!
Dat betekent dus wel dat we Vietnam, Cambodja en Zuid-Thailand ieder apart reizen.. Maar dat lijkt voor niemand echt een probleem.

Nou, dit was hem weer voor nu. Geniet nog even als je vakantie hebt... En voor de mensen die binnenkort weer aan het werk moeten. Heel veel succes!

Haal het beste uit 2011!
'Live your dreams, don't dream your life!'

Groeten,
x
Niels